Takie życie… 4th

13444513_1202094183135686_725024345_n

„Takie życie, życie, którym teraz żyję, jest trudniejsze latem, kiedy wszędzie jest tyle światła i tak mało dającej schronienie ciemności, kiedy wszyscy wychodzą z domu, kiedy są rażąco, wprost agresywnie szczęśliwi. To męczy i jeśli się do nich nie przyłączysz, czujesz się podle.”

ain’t runnin

These four lonely walls have changed the way I feel
The way I feel, I’m standing still
And nothing else matters now, you’re not here
So where are you? I’ve been callin’ you, I’m missin’ you ……………………………………………………………………………………………………………………………

w punkt

Tagi

, , , , , , , , , , , , ,

Ból po stracie jest jak kombinezon z cierni. Na pocztątku nie wiemy, o co chodzi, miotamy się na wszystkie strony, sprawiając, że kolce rozrywają skórę i całe ciało spływa krwią. Składamy się jedynie z cierpienia. Potem uczymy się, że miotanie nie ma sensu. Trwamy w bezruchu, rany zaczynają się zasklepiać, a my powtarzamy sobie, że dojdziemy do siebie. W końcu trzeba się ruszyć i wtedy uświadamiamy sobie, ze kombinezon zostanie z nami na zawsze, a nasza skóra jest pokryta różowymi, delikatnymi bliznami, gotowymi otworzyć się, boleć i krwawić przy najmniejszym ruchu. Nie da się w kombinezonie żyć tak jak przedtem. Nie da się w nim zapomnieć o bólu iżyć normalnie.
/Z.M./